ورزشكاران در این راستا باید راهبردهایی را بكار گیرند تا رقیبان را روحیه زدایی كنند،باسطح بسیار بالای فشار مقابله و یا آن را كم كنند،از داروهای سو استفاده نكنند,راهبردrlm; های تیمی موفقیت آمیزی را بكار گیرند و مهارتها را آموزش دهند و بیاموزند.
رفتاری را تبیین می كنند.
رفتاری را پیش بینی می كند.
( اگر مربی ورزش با اوقات تلخی آموزش دهد،ورزشكار به سبب اضطراب و ناتوانی در تمركز،نخواهد توانست گفتار او را بخاطر بسپارد.
) بسیار مهم است كه یك مربی همانطور كه برای توسعه مهارتهای جسمی یك ورزشكار تلاش میكند,برای توسعه نحوه تفكر و مهارتهای ذهنی نیز به او كمك نماید.
قدمت آنرا از نظر آلی چند هزار سال( بقراط ؟!) و از نظر علم امروز به کمی بیش از یك قرن نسبت می دهند.
روانlrm;شناسی ورزشی شاخهlrm;ای از علم ورزش است که در جستجوی فراهم نمودن پاسخ به سوالات مختلف در زمینهlrm;های رفتار انسانی در حیطه ورزش است.
اگرچه اهمیت مسایل روانی در ورزش از چندین سال پیش شناخته شده است با این حال روانlrm;شناسی ورزشی هنوز دانشی بسیار جوان میlrm;باشد و در خلال دههlrm;های اخیر علاقه و توجه به <<روانlrm;شناسی ورزشی شناختی>> افزایش چشمlrm;گیری یافته است.
ابتدا تمام تلاشlrm;ها در این حیطه معطوف به مردان قهرمان بود اما در سالlrm;های اخیر این روند متحول شده است و روانlrm;شناسی ورزشی قهرمانان زن و مرد حرفهlrm;ای و برجسته افراد شرکت کننده در فعالیتlrm;های غیر حرفهrlm;ای را نیز مورد توجه قرار میlrm;دهد.
به عبارتی هدف
وی عملكرد ورزشی دوچرخه سواران را در شرایط مطلوب ازنظر اجتماعی مورد تحلیل قرار داد.
كلمن رابرت گریفیث( Coleman Robert Griffith) اولین آزمایشگاه روانشناسی ورزشی را در دانشگاه ایلی نویز در سال۱۹۲۵تاسيس كرد.
انجمن روانشناسی آمریكا دردهه ۵۰، شاخه روانشناسی ورزشی را تشكیل داد و پس از آن انجمن های متعدد علمی درمورداصول و كاربرد روانشناسی ورزشی مطالعه می كنند.
در حیطه روانشناسی ورزشی در كشور خودمان نیز بخشی از موفقیت خردسالان كاراته كا در بازیهای جهانی را علاوه بر آموزش و تمرینات و تكنیك، مرهون آشنایی و داشتن برخورد اصولی با مسایل روان شناختی این ورزشكاران هستیم.
منبع :
درباره این سایت