سرزمین کنونی بختیاری هزاران سال است که ست گاه گروه های <<مختلف>> انسانی می باشد.
افزون بر این امکانات، در بلندی های زاگرس و دامنه های آن، محیط مناسبی برای رویش نباتات علوفه ای و گونه های مختلف حیوانات فراهم کرده بود.
مردم بختیاری یا لرهای بختیاری یا عشایر
این تقسیمات که نمودار سازمانی ایل بختیاری خوانده می شود، به قرن شانزدهم میلادی بازمی گردد و بر مبنای نظام خاص طبقاتی و مالیاتی طوایف بختیاری سازمان یافته است.
معین الدین نطنزی در ۸۱۶ق /۱۴۱۳م از ظهور طوایف بختیاری چون آسترکی ، کوتوند، راکی ، جانکی و زلکی در زمان هزارسف ( د ۵۴۸ق /۱۱۵۳م ) سخن می گوید.
بدلیسی و اسکندربیک هر دو در سده ۱۱ق /۱۷م از لرهای بختیاری سخن گفته اند.
در روزگار کنونی یکجانشینی میان مردمان زمین مرسوم و معمول است و دیگر کمتر شاهد زندگی عشایری و در حرکت هستیم.
اما در هرحال این نوع زندگی هنوز در نقاطی از جهان رواج دارد و اتفاقا در نوع خود یک مشخصه فرهنگی، اجتماعی و گردشگری برای آن سرزمین محسوب می شود.
در ایران نیز زندگی کوچ نشینی هنوز پابرجا است و دو ایل بزرگ بختیاری و قشقایی معروف ترین آن ها هستند.
ما در این یادداشت قصد داریم ایل بختیاری را به شما معرفی کنیم.
منبع :
درباره این سایت